SPRINGTIME MAGAZINE இன் கொச்சிஞ்சினாவின் வரலாறு - பகுதி 1

ஹிட்ஸ்: 240

     N30 மற்றும் 40 களில் உள்ள மூத்த செய்தியாளர்களின் எண்ணிக்கையானது, திரு. DIỆP VĂN KỶ அவர்களே, பத்திரிகை வட்டத்தை பின்பற்றியதைத் தொடர்ந்து, முதல் வசந்த கால இதழை வெளியிடுவதில் முதன்முதலில் முன்முயற்சி எடுத்தவர் என்று உறுதியாக நம்பினர் - அதாவது "Đông Pháp” thời báo (பிரெஞ்சு இந்தோசீனா டைம் இதழ்) 1927 இல் நகர கவுன்சிலர் NGUYỄN KIM ĐÍNH.

     Aஅந்த பத்திரிகை NGUYỄN KIM ĐÍNH க்கு சொந்தமானது என்றாலும் - அதன் ஆசிரியர் TRẦN HUY LIỆU - தி Đông Pháp நேரம் (வரைபடம். 1) தேசியவாத இயக்கத்தைப் பற்றிக் கொண்ட தனித்துவமான பத்திரிகை - அந்த நேரத்தில் மிகவும் கிளர்ச்சியடைந்தது - எனவே அதை வரவேற்று அதைப் படிக்கும் மக்களின் கவனத்தை அது ஈர்த்தது. அந்த காரணத்திற்காக, 1927 ஆம் ஆண்டின் இறுதியில், ஸ்பிரிங் டைம் இதழ், சிறிய எண்ணிக்கையிலான பக்கங்கள் மற்றும் சாதாரண அளவுடன், அதன் தோற்றத்தை உருவாக்கியது, சிவப்பு மற்றும் கருப்பு வண்ணங்களில் அச்சிடப்பட்டு, உடனடியாக விற்றுத் தீர்ந்துவிட்டது.

     Hவாசகர்களால் மிகவும் அன்புடன் வரவேற்கப்பட்ட உள்ளடக்கங்கள் இருந்தனவா? PHAN CHÂU TRINH, PHAN BỘI CHÂU அல்லது BÙI QUANG CHIÊU போன்ற அரசியல்வாதிகளின் பெரிய பெயர்கள் தோன்றியதா? உண்மை அதற்கு நேர்மாறாக நிரூபணமாகிறது - அதற்குக் காரணம் "விசித்திரமான" கவிஞர் NGUYỄN KHẮC HIẾU தனது கவிதையுடன் "வசந்த காலத்தை அனுபவிக்கிறோம்" (Chơi Xuân). கவிதை வாசிப்பு "சாய் சூன்” என்று 30 மற்றும் 40 களில் எளிமையான நடையில் எழுதப்பட்டிருந்தால், ஒரு குடிகாரன் மதுவை ஒரே மூச்சில் காலி செய்வதன் மூலம் நமக்கு ஏற்பட்ட இன்பத்தையும் உத்வேகத்தையும் அவன் நமக்குத் தெரிவித்தான் என்று நாம் முதலில் நம்பலாம், ஆனால் நம் நம்பிக்கைக்கு மாறாக அவர் உண்மையில் இருந்தார். சீனா முதல் நம் நாடு வரை அனைத்து வரலாற்று காலகட்டங்களிலும் வசந்த காலத்தை அனுபவிப்பதற்கான அனைத்து விதமான பழக்கவழக்கங்களின் ஆரம்ப சுருக்கத்தை உருவாக்குகிறது. இவை அனைத்தும் மனிதநேய, அரசியல் மற்றும் இராணுவ உணர்வுகளுடன்…, தேசபக்தியைத் தூண்டுவதை நோக்கமாகக் கொண்டது.

     Aஅந்தக் காலகட்டம், சீன மற்றும் சீன மொழியாக்கம் செய்யப்பட்ட வியட்நாம் இலக்கியங்களின் பிணைப்பிலிருந்து ஏற்கனவே விடுபட்டிருந்தாலும், பிரெஞ்சு வாழ்க்கை முறையை வழிநடத்தவும், பிரெஞ்சு மொழி பேசக் கற்றுக்கொள்ளவும் ஆசைப்பட்ட இந்தக் கவிஞரால் இன்னும் அவரது "இணையான கட்டுமானங்கள்” என்ற தோற்றம் வந்தது தோன் சுங் (அதிசய மணி) 1929 இல் வசந்த கால இதழ் - இது வருத்தத்திற்குரியது தோன் சுங் குறுகிய காலம் இருந்தது; இது ஜனவரி 7, 1929 இல் தோன்றியது மற்றும் மார்ச் 25, 1930 இல் மிகவும் இளமையாக இறந்தது.

   The தோன் சுங் அந்த நேரத்தில் அதன் வாசகர்களால் மிகவும் பாராட்டப்பட்ட ஒரு ஜோடி டிஸ்டிச்களை தினசரி கொண்டிருந்தது:

  "மூன்று மகிழ்ச்சியான Tết நாட்களுக்கு எங்கள் தோழர்களுக்கு நல்வாழ்த்துக்களைத் தெரிவிக்கும் காலை மணி ஒலிக்கிறது. நம் பழைய நாட்டின் மீது மிகுந்த ஆர்வத்துடனும் அன்பாலும் நிறைந்திருப்பதால், இந்த வசந்த காலத்தில் பல நல்ல வாய்ப்புகள் கிடைக்கும் என்று நாங்கள் நம்புகிறோம்.. "

    A இதேபோன்ற வழக்கு TRẦN THIỆN QUÝ-க்கு பொறுப்பாக இருந்தபோது இருந்தது. ட்ரங் லோப் (நடுநிலை) தினசரி, அவர் வாசகர்களால் பெரிதும் பாராட்டப்பட்டார், ஆனால் சேரும் போது காங் லுன், அவர் அந்த மதிப்பை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக இழந்தார்.

 

 

     Tஅவர் வசந்த கால இதழ் - அந்த வசந்த காலத்தில் வெளியிடப்பட்டது - விரிவாகவும் பிரகாசமாகவும் இருந்தாலும் - ஒவ்வொரு வெவ்வேறு வரலாற்று காலகட்டத்திலும் தேசத்தின் தலைவிதியைப் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டியிருந்தது. முதலாவது பொருளாதார நெருக்கடியின் காலம் - மற்றும் பிப்ரவரி 14, 1931 இல் வெளியிடப்பட்ட வசந்த இதழில், ஆசிரியர் NGUYỄN VĂN BA, ஆசிரியர், கொச்சி சீனாவில் உள்ள மக்களின் துயரங்களைப் பற்றி தனது கட்டுரையில் புகார் செய்தார்: "கடந்த ஆண்டின் Tết மற்றும் இந்த ஆண்டின் Tết”. அவநம்பிக்கையால் நிரம்பிய ஒரு பத்தியை, வாழ்க்கையை நேசிக்கும் பத்தியுடன் ஒப்பிட அவரது கட்டுரையில் மீண்டும் படிக்கலாம். டன் NGUYỄN KHẮC HIẾU தனது கட்டுரையில் எழுதியிருந்தார்: "வசந்த காலத்தை அனுபவிக்கிறேன்", மேலே குறிபிட்டபடி.

   "... கடந்த டெட் நேரத்தை நாங்கள் அனுபவித்துக்கொண்டிருந்தபோது, ​​இந்த ஆண்டின் Tết நேரத்தை எங்களால் அனுபவிக்க முடியும் என்பதில் நாங்கள் அனைவரும் உறுதியாக இருந்தோம், ஆனால் இது இப்படி இருக்கும் என்று நாங்கள் எதிர்பார்க்கவில்லை. கடந்த வருடம் இந்த வருடம் போல் ஒரு Tết நேரம் இல்லை, உண்மையைச் சொல்ல வேண்டுமானால், கொச்சின் சீனாவின் வரலாற்றில் இதுபோன்ற ஒரு Tết நேரத்தை நாங்கள் பெற்றதில்லை.".

             இந்த ஆண்டு Tết நேரம் எவ்வளவு சோகமானது?  
            இந்த Tân Vi Tết நேரம் எவ்வளவு சோகமானது?

     I30 களில், "" இல் எழுதப்பட்ட செய்தித்தாள்கள் அதிகம் இல்லை.quốc ngữ" (லத்தீன் தேசிய மொழி), இலக்கியப் பொது மக்கள் லத்தீன் மொழிச் சொற்களுடன் அறிமுகம் செய்திருந்தாலும். அந்த அரிய செய்தித்தாள்களில், தி தங் சுங் தினசரி மிகவும் சிறப்பான ஒன்றாக இருந்தது.

     Aவசந்த கால செய்தித்தாள்கள் மற்றும் பத்திரிகைகளை எழுதும் செய்தியாளர்கள் குழு, தி Công Luận (பொது கருத்து) தினசரி கவனிக்கத்தக்க வழிகாட்டும் கொள்கையைக் கொண்டிருந்தது: ஒவ்வொரு வசந்த கால இதழுக்கும் தனித்தனியான ஆசிரியர்கள் குழுவைக் கொண்டிருப்பது - உதாரணமாக 1931 ஆம் ஆண்டின் சிறப்பு வசந்த கால இதழ் NGUYỄN VĂN BA மற்றும் PHÚ ĐỨC ஆசிரியர்களால் எழுதப்பட்டது. பின்வரும் வசந்தகால சிறப்பு இதழ்களுடன் VÕ KHẮC THIỆU, DIỆP VĂN KỶ, பின்னர் TRẦN THIỆN QUÝ ஆகியவற்றின் முறை வந்தது.

     Aஅவர்களுடன் இருக்கும்போதே வாசகர்களால் பாராட்டப்பட்டாலும் தங் சுங் தினசரி - குழு Kỷ, பாவின் கௌரவம் அவர்கள் வேலைக்குச் சென்றபோது குறைக்கப்பட்டது Công Luận தினசரி.

    "... தொலைதூர நாட்களைப் பற்றி யோசிக்க வேண்டாம், கடந்த டான் வை ஆண்டு (1871) முதல் இப்போது வரை, பிரெஞ்சுப் பாதுகாப்பின் கீழ் இருந்த பிறகு, கொச்சின் சீனாவில் உள்ள அனைவரும் மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்தனர், ஒவ்வொரு முறையும் Tết வரும்போது, ​​மக்கள் மகிழ்ச்சியுடன் வாழ்த்த குடித்தார்கள். கடந்த ஆண்டு (1930) வசந்த காலம் வரை, கடந்த காலத்தைப் போல வளிமண்டலமும் காட்சிகளும் மகிழ்ச்சியாகவும் சலசலப்புடனும் இல்லை, ஆனால் டோட் வளிமண்டலத்தின் எழுபது முதல் எண்பது சதவீதம் வரை இன்னும் காண முடிந்தது.

    இந்த மண்ணில் பிறந்த எவரும் அதை அறிவார்கள். எவ்வாறாயினும், இந்த Tân Vi Tết நேரத்தில் எல்லாம் மாறிவிட்டது, கடந்த ஆண்டு நாங்கள் பத்து மடங்கு செயல்பாடுகளை செய்துள்ளோம், இந்த ஆண்டு எங்களிடம் ஒன்று கூட இல்லை என்று ஒருவர் கூறலாம். கடந்த ஆண்டு, காடிநாட்டுத் தெருவில் பட்டுக்கூடு விற்கும் கடையில், தினமும் நானூறு அல்லது ஐநூறு பட்டுக்கூடுகள் விற்க முடியும், இந்த ஆண்டு, ஒரு நாளைக்கு முப்பது அல்லது நாற்பது பைஸ்டர்கள் மட்டுமே விற்க முடிந்தது. எல்லோரும் இழப்பை சந்திப்பதாக புகார் கூறுகிறார்கள்... "

     "... இந்த நிலைக்கு மற்றொரு காரணம் கடந்த ஆண்டு முதல் ஏற்பட்ட பிரச்சனைகள். "

     Bஅனைத்து வசந்த கால செய்தித்தாள்கள் மற்றும் பத்திரிகைகள் "சோர்வு மற்றும் சோகம்” நிலைமை, அவர்களில் சிலர், அவர்களின் தொலைநோக்குப் பார்வைகளால், நல்ல எதிர்காலத்தை முன்னறிவித்திருந்தனர். ஒரு பக்கத்தை மீண்டும் படிப்போம் Trung Lập (பாரபட்சமற்ற) வசந்த காலப் பிரச்சினை TRẦN THIỆN QUÝ எழுதியது மற்றும் ஜனவரி 21, 1933 அன்று வெளியிடப்பட்டது. செழிப்பு மற்றும் வீழ்ச்சி, வாய்ப்புகள் மற்றும் துரதிர்ஷ்டங்களின் மாற்றங்கள் - ஒரு நித்திய தத்துவமாக - அவர் ஒரு பிரெஞ்சு பழமொழியை கடன் வாங்கினார்.

 

   "... பிரெஞ்சுக்காரர்களுக்கு ஒரு பழமொழி உண்டு: "இது ஒரு மோசமான காற்று, அது யாரையும் நன்றாக வீசாது". இங்கே, நல்லது வர மிகவும் மெதுவாக உள்ளது, ஆனால் அது உண்மையில் இருப்பதை அனைவரும் அங்கீகரிக்கிறார்கள்.   

   “இல்லையென்றால், சோப்பு தயாரிக்கவும், காலுறைகளை நெசவு செய்யவும், மரச் செருப்புகளைத் தயாரிக்கவும், தோல் காலணிகளைத் தயாரிக்கவும் நம் அன்னமியர்களுக்கு இப்போது தெரியும்; முன்னர் சீனர்களுக்காக ஒதுக்கப்பட்ட பல கைவினைப்பொருட்கள். இல்லாவிட்டால், உணவகம், காபி கடைகளைத் திறப்பது மற்றும் சைனீஸ் சூப் மற்றும் சைனீஸ் நூடுல்ஸ் விற்பனை செய்வது எப்படி என்று நம் அன்னமியர்களுக்கு இப்போது எப்படித் தெரியும்.. " 

    A சில ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, தி பிரஸ் நிறைய வழங்கப்பட்டது "சுதந்திரம்"அதனால் குறிப்பாக 1938-1939 ஆண்டுகளில் இது மிகவும் வளர்ச்சியடைந்தது. எவ்வாறாயினும், போர் வெடித்தபோது, ​​பல செய்தித்தாள்கள் இடைநிறுத்தப்பட்டு பல செய்தியாளர்கள் கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர். தி பிரஸ் ஒரு வியத்தகு சூழ்நிலையில் விழுந்தது. போன்ற குறிப்பிட்ட செய்தித்தாள்களை மட்டுமே அப்போது மக்கள் பார்க்க முடியும் Điện Tín (தினத்தந்தி), சாய் கோன் (சைகோன்), Truyền Tin (தொடர்பு) மற்றும் டான் பாவோ (மக்கள் செய்தித்தாள்).

     Wஇது சம்பந்தமாக டான் பாவோ (மக்கள் செய்தித்தாள்) - செய்தி சேகரிப்பவர் BÙI THẾ MỸ தொடர்ந்து 3 பதிப்பை வெளியிட்டார் வசந்த கால பிரச்சினைகள்: 1940-1941-1942 இல். அவற்றைத் தவிர, ĐẶNG NGỌC ÁNH மற்றும் MAI VĂN NINH இதழ்கள் 3-1943 மற்றும் 1944 ஆகிய ஆண்டுகளில் 1945 இதழ்களை வெளியிட்டன.

    Iதாழ்வு மனப்பான்மை உடையவர்கள்"தொனி"பொருளாதார நெருக்கடியின் போது அப்பட்டமாக வைக்கப்பட்டது, பின்னர், போர்க்காலம் வந்தபோது, ​​இதே தொனி இன்னும் வெகுஜனங்களுக்கு அவர்களின் கோபமான உளவியலுடன் சேவை செய்தது. அன்று வெளியான ஒரு கட்டுரையை மீண்டும் படிப்போம் Íiện Tín 1945 உள்ள.

  "... ஒரு அகழியின் கீழ் தங்களைத் தாங்களே பாதுகாத்துக் கொண்ட மக்கள் மட்டுமே தரையின் ஆழத்தை அறிய முடியும்; மேலும் கடலுக்குச் சென்றவர்களால் மட்டுமே கடல் எவ்வளவு பெரியது என்பதை அறிய முடியும். கடந்த 6 ஆண்டுகளில், நம் நாடு கடலுக்கு வெளியே நிற்கும் கப்பலைப் போலவே இருந்தது, அதே நேரத்தில் உள்நாட்டில் தங்குவதற்கு ஒரு சிறிய அகழி உள்ளது.. "

   People இன் அபூரணமானது, மற்றவர்கள் தங்களை விட ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்கள் என்று நினைப்பதைக் கொண்டுள்ளது, அதே நேரத்தில் உண்மையில், ஒவ்வொரு நாளும், அவர்கள் தங்கள் சக உயிரினங்களை விட அதிக ஆசீர்வாதங்களைப் பெறுகிறார்கள். ஆசீர்வாதம் எவ்வளவு சிறியதாக இருந்தாலும், அதைப் பெறுவதில் நாம் மகிழ்ச்சியாக இருக்க வேண்டும், ஏனெனில் இது தங்குமிடம் போன்ற அனைத்தையும் நாமே உருவாக்கியது, குறுகியதாக இருந்தாலும், காற்றின் அழுத்தத்தையும், அதே போல் கூர்மையான வெடிகுண்டு துண்டுகளையும் எதிர்த்துப் போராடுகிறது.

   Tகொச்சிசீனாவின் நிலைமை இப்படித்தான் இருந்தது, இது HỒ BIỂU CHÁNH வரலாற்று சாட்சியாக உள்ளது.

    Lமுழு தேசத்தின் தொட்டிலாகிய ஹனோயை நோக்கி, செய்தியாளர்கள், போன்ற பத்திரிகைகள் மூலம் ட்ரை டான் (புதியதைப் பற்றிய அறிவு), Thanh Nghị (பொது கருத்து), Trung Bắc Chủ nhật (மத்திய மற்றும் வடக்கு ஞாயிறு) எங்கள் லாபத்திற்காக ஏராளமான ஆவணங்களின் பொக்கிஷத்தை விட்டுச் சென்றது, பயன்படுத்தப்பட்டது பிரஸ் மற்றும் இலக்கிய வட்டங்கள். இன் வசந்த கால சிக்கல்களை நேரடியாகச் சொன்னால் ட்ரங் பாக் சான்ட், ஃபோங் ஹோவா மற்றும் Ngày இல்லை கொச்சி சீன வாசகர்களின் மனதை வென்றது.

… புதுப்பிக்கப்பட்டது…